AUTOAGRESJA czyli samouszkadzanie.
Nie jest charakterystyczna dla autyzmu...
ale wiemy że w populacji osób z autyzmem obserwujemy ją bardzo często.
W rozwoju osobniczym zachowania autoagresywne występują pomiędzy 6/7 a 24 miesiącem życia dziecka i nie są traktowane jako patologia... (o ile nie są ekstremalnie nasilone)
U dzieci w tym wieku zaobserwować można np:
uderzanie głową w ścianę i inne twarde powierzchnie,
gryzienie własnej ręki,
szczypanie się
wyrywanie sobie włosów
...i wiele innych.
Zachowania autoagresywne mogą występować regularnie również u:
*dzieci w starszym wieku,
*młodzieży
*osób dorosłych
*osób starszych
mam na myśli rozdrapywanie podgojonych i zaschniętych skaleczeń, obgryzanie paznokci aż "do krwi" itp.
Po prostu w otoczeniu każdego z nas jest osoba które TO MA.
Autoagresja może współwystępować z upośledzeniem umysłowym,
i można przyjąć że ilość i natężenie zachowań tego typu będzie wzrastać ze stopniem upośledzenia. Wydaje się że autoagresja występuje częściej u niewidomych autystyków.
ETAPY PRACY Z UCZNIEM AUTOAGRESYWNYM
1>"Żywy kaftan"
2>"Obszary zmniejszonego oporu"
3>"Wypuszczanie"
4>"Próba ognia"
CO TO WSZYSTKO ZNACZY (2-4) JUŻ WKRÓTCE...
NA DOBRY POCZĄTEK 1-> ŻYWY KAFTAN
